اونهایی که کمترین شناختی را نسبت به شهید والامقام سید حسین  داشته و دارند خوب میدانند که چه وارسته  جوانی بود ایشان . وی با وجود صغر سن دردوران انقلاب  تفکری فراتراز همنوعان و همسالان خود  داشت و دارای بصیرتی ژرف بود و بینشی روشن .بی درنگ او را میتوان  تنها  بیدارگر و فریادگر و رسول انقلاب در روستایمان دانست گرچه تهمت ها و هتاکی های فراوانی هم از سوی عده ای عوام و معلوم الحال نثارش شد  اما استوار و قوی بود و  هرگز پا عقب نکشید و درمسیرمرسم  مرادو مقتدای خویش  تا جبهه ها شتافت و به آرزوی دیرینه اش رسید . همانگونه که دوست خوبم آقای وفایی با زحمت خود تصاویری از ایشان را در دهه ۶۰به معرض دیدگان قراردادند این شهید عزیز در سن کمتر از 18سالگی به شهادت رسیدند و قبل آن امامت جماعت  مسجد اتابک(حسینی ) تهران (بدلیل زندگی و تحصیل در تهران ) را بعهده داشتند و در همان مکان نیز برای مدعوین و نمازگزاران سخنرانی مینمودند .  نگارنده این مطلب که خود از شاگردان و شیفتگان ایشان است وی  را ((سیدالشهدای فولادمحله  )) لقب نهادند  و جادارد این لقب را همواره دروصف او بکارگیریم . روحش شاد یادش گرامی باد